Νέα για την Διάπαση Προσοχής και την Διατροφή

Αθήνα του Ιουνίου 2011. Ο καιρός και η ατμόσφαιρα είναι ζεστή. Έχουμε αρκετό καιρό να γράψουμε κάποιο νέο. Μερικά νέα είναι η συνέχιση των μηνιαίων συναντήσεων ενηλίκων με ΔΕΠΥ στο cafe Πάρκο Ελευθερίας. Ορισμένες φορές μάλιστα η συμμετοχή είναι εντυπωσιακή για ελληνικά δεδομένα.

Διατροφικές Παρεμβάσεις:

Προσωπικά συνεχίζω την προσεγμένη διατροφή, με έμφαση τον τελευταίο καιρό στην αποφυγή κάθε προϊόντος από Αλεύρι και περιορισμό ακόμα περισσότερο των γλυκών.

Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να έχει κόψει την ζάχαρη, τα αναψυκτικά και τα γλυκά, αλλά κάθε βράδυ να λαμβάνει γιαούρτι και φράουλες και άφθονο μέλι... Είναι καλό αλλά όχι για κάθε μέρα... Με την μέθοδο της αυτοπαρατήρησης διαπιστώνω πως η διάθεση και η ενέργεια είναι άμεσα συνδεδεμένη με το επίπεδο της ινσουλίνης, διαπιστώνω το φαύλο κύκλο: Κακή Διάθεση - Κακή Διατροφή - Κακή Διάθεση. Όταν (κυρίως κατά τις απογευματινές ώρες)  έχω το αίσθημα της κούρασης ή της λιγότερο θετικής διάθεσης, δεν καταφεύγω στην λύση "quick fix" ΓΛΥΚΌ! περιμένουμε, παρατηρούμε την ανάγκη αυτή, έχουμε όντως ανάγκη για γλυκό ή υποκρύπτεται κάποια άλλη συναισθηματική ανάγκη που δεν έχουμε καλύψει ;;; Στην τελική τρώμε κάποια άλλη έντονη και περισσότερο θρεπτική γεύση που δεν έχει ζάχαρη.

Το ξέρω πως αυτό που γράφω δεν αφορά όλα τα άτομα με ADD αλλά ενδεχομένως όσους είναι ευαίσθητοι στην επίδραση της ζάχαρης, και όσους καταφεύγουν στο φαγητό για να θεραπεύσουν την διάθεση της στιγμής. Και το θετικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν πολύ πιο ικανοποιημένοι και δυνατοί και συγκεντρωμένοι και η ενέργειά τους θα ρέει καλύτερα με την προσεκτική διατροφή.

Δεν ξέρω επίσης αν αυτό ισχύει για τους άντρες περισσότερο από ότι στις γυναίκες. Πολλοί μπορούν να πουν το κλασσικό "μέτρο σε όλα", "τι αξία έχει αν δεν χαίρεσαι και ένα γλυκάκι;". Σημασία έχει η συχνότητα, άλλο να φας ένα γλυκό μια φορά  την εβδομάδα και άλλο κάθε μέρα.

Και ποιος δεν θέλει να νιώθει γεμάτος ενέργεια, χωρίς την ανάγκη για "ενέσεις γλυκών" για να φτιάχνεται η διάθεσή του. Ποιος δεν θέλει να έχει μια πιο σταθερή και θετική συναισθηματική διάθεση, με όρεξη να κάνει πράγματα, να είναι ανεκτικός στις δυσκολίες, να μην παίρνει τα γεγονότα προσωπικά, να μην είναι οξύθυμος, να μην έχει εκρήξεις με θυμό (είτε τον "βγάζει προς τα έξω" είτε δεν τον κρατά μέσα του...).

Καλά θα μου πείτε όλα θα λυθούν με την Διατροφή, την αποφυγή της ζάχαρης, του αλευριού, και την διατροφή που έκαναν οι μακρινοί μας πρόγονοι...τότε που δεν υπήρχαν συσκευασμένες τροφές, κουτάκια με αναψυκτικά και μπισκότα στα περίπτερα...τότε που όλα τα λαχανικά είχαν πολλαπλάσια δύναμη σε βιταμίνες και λοιπά στοιχεία..

Αν πιστέψουμε το "ας είναι το φάρμακο σου η τροφή σου" του πατέρα της ιατρικής, αν αναλογιστούμε πως το τι τρώμε είναι "το ισχυρότερο φάρμακο που θα πάρουμε ποτέ" (νομίζω το είπε ο "πατέρας" της Διατροφικής Ζώνης...τότε ίσως αξίζει να παλέψουμε μια πειθαρχημένη στην αρχή διατροφή, για κάποιες εβδομάδες για να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να αισθανθεί κυριολεκτικά και μεταφορικά "πιο ανάλαφρος". Ο Sears χαρακτήρισε την τροφή ισχυρό φάρμακο γιατί μαθηματικά θα την λαμβάνουμε καθημερινά 3 φορές την ημέρα, για το υπόλοιπο της ζωής μας...

Εννοείται πως αν ο οργανισμός έχει αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, εξαιτίας πολλών συνθηκών, π.χ. από την πολύχρονη κακή διατροφή, τα βαρέα μέταλλα, από το μεγάλο stress (που τα άτομα με ΔΕΠΥ είναι περισσότερο πιθανό να έχουν, παρά να μην έχουν) για να αναστρέψει αυτήν την κατάσταση χρειάζεται συνέπεια και υπομονή. Να αλλάξουν όλα όσα σιγά - σιγά τον έφεραν στην κατάστασή του.

Η άσκηση και η διατροφή είναι μια σίγουρη και ασφαλής λύση, πολύ κοντά στην φύση μας σαν άνθρωποι.

Τον Σεπτέμβριο (18-25)  θα γιορτάσουμε την Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης για την ΔΕΠΥ με κάποιες εκδηλώσεις, ίσως με κάποιο Δελτίο Τύπου σε κάποια εφημερίδα, ίσως cafe μέσα στην Εβδομάδα εκείνη. Αν έχετε να προτείνετε κάποια ιδέα για να συμβάλουμε περισσότερο στην Ευαισθητοποίηση του θέματος της Διάσπασης Προσοχής Ενηλίκων στην Ελλάδα δεν έχετε παρά να μας στείλετε τις ιδέες σας.