Διασπαση Προσοχης Ενηλικων - ΔΕΠΥ

Η Διάσπαση Προσοχής είναι αποτέλεσμα μιας νευροβιολογικής δυσλειτουργίας στον προμετωπιαίο λοβό (prefrontal cortex) Όταν τα άτομα με διάσπαση προσοχής προσπαθούν να συγκεντρωθούν η δραστηριότητα του προμετωπιαίου λοβού περιορίζεται αντί να αυξάνεται, όπως συμβαίνει στα άτομα με φυσιολογικούς εγκεφάλους. Άτομα με διάσπαση προσοχής δείχνουν συμπτώματα όπως φτωχή εσωτερική επιτήρηση, μικρό εύρος προσοχής, εύκολη απόσπαση, αποδιοργάνωση, υπερδραστηριότητα (παρόλο που τα μισά μόνο από τα άτομα με διάσπαση προσοχής είναι υπερκινητικά), προβλήματα στον έλεγχο των παρορμήσεών τους, δυσκολία στο να μάθουν από παλιά λάθη, έλλειψη πρόνοιας για το μέλλον, και αναβλητικότητα. Είναι, κατά τον ψυχίατρο Amen, βασικά μια γενετικά κληρονομούμενη δυσλειτουργία του προμετωπιαίου λοβού, εξαιτίας εν μέρει μιας έλλειψης της Ντοπαμίνης. Παρακάτω είναι μερικά κοινά χαρακτηριστικά της Διάσπασης Προσοχής που καθαρά σχετίζουν την δυσλειτουργία με τον προμετωπιαίο λοβό: 1) Όσο πιο σκληρά προσπαθείς, τόσο χειρότε...

Που μπορεί να απευθυνθεί ενήλικος για να λάβει διάγνωση και να μπορέσει να δώσει εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο? Η ειδική στο ζήτημα της ΔΕΠΥ, παιδοψυχίατρος κα Κόρπα μας απαντά: "Δυστυχώς πουθενά! Α ς καλέσει όμως να ρωτήσει στο Υπουργείο Παιδείας (διεύθυνση Ειδικής Αγωγής) και στο Ψυχιατρικό Τμήμα του Σισμανογλείου. Τέτοια πιστοποιητικό μπορούν να έχουν οι ενήλικες ΜΟΝΟ αν έχουν εξεταστεί πριν τα 18 στην πολιτισμένη χώρα μας. Ο νόμος προβλέπει να εξετάζονται οι ενήλικες αλλά κανένα κέντρο δεν δίνει την ειδική βεβαίωση διότι κανένα δεν είναι πιστοποιημένο από το Υπουργείο Παιδείας ούτε κάνει τη σχετική εξέταση. Επίσης δεν δικαιούται ο οποιοσδήποτε προφορικά με τη ΔΕΠΥ, εκτός αν έχει και ειδική μαθησιακή (δυσλεξία, δυσγραφία κλπ). Και πάλι όμως αν έχει φάκελο σε ΚΕΔΔΥ ή Ιατροπαιδαγωγικό που βέπουν μέχρι 18, που στη συνέχεια του δίνουν τη σχετική βεβαίωση οτι ΕΙΧΕ εξεταστεί και ΕΙΧΕ δυσλεξία κλπ. όποτε χρειάζεται, ακόμα και 10-20 χρόνια μετά.

Tην Πέμπτη 13.10.2011 στις 19:00 συντονίσου στο skype (spyros.zorbas) για μια ανοιχτή συζήτηση  (conference call μέσω skype).  Θέμα της συζήτησης αυτής της εβδομάδας  η οργάνωση χώρου και χρόνου και οι τεχνικές για καλύτερη οργάνωση.

Καλησπέρα σε όλους τους αναγνώστες. Ονομάζομαι Αντωνία και είμαι φοιτήτρια του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας και γράφω με σκοπό να μάθουν όσοι από μας είναι φοιτητές για το πως βοηθάει ο νόμος τους φοιτητές με ΔΕΠΥ.  Διαγνώστηκα σε ηλικία 22, όταν ο νόμος δεν υπήρχε καν...Το τελευταίο εξάμηνο, κατά τύχη, με βρήκε μία μεταπτυχιακή φοιτήτρια που της είχα πει πιο παλιά οτι έχω ΔΕΠΥ και μου είπε πως ο νόμος για τους ενήλικες έχει αλλάξει . Τότε, άρχισα ρωτώντας έναν καθηγητή για το τι πρέπει να κάνω για να χρίζω "ειδικής μεταχείρισης". Εκείνος μου είπε να φέρω οπωσδήποτε την διάγνωσή μου απ το δημόσιο νοσοκομείο... Έτρεξα και σε τρείς βδομάδες την είχα καταθέσει. Στην γραμματεία της σχολής μου είπαν πως δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο, για ψυχολογικά προβλήματα να ζητάει κανείς ειδική μεταχείριση και οτι κάποιος που το ισχυρίστηκε στο παρελθόν η αίτησή του απορρίφθηκε... Δεν ήξεραν τίποτα...Μου είπαν να περάσω επιτροπή...ξαναβρήκα τον καθηγητή που με βοήθησε ως εκεί...