...μόνο όταν υπάρχει κάποιος δίπλα μου και αισθάνομαι ότι ''πρέπει να δώσω λόγο'' σε κάποιον, τότε γίνομαι παραγωγική...
Καλησπέρα ! Είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Λονδίνο κ ψυλλιάζομαι ότι κ εγώ ''πάσχω'' από ΔΕΠ, να σκεφτείς έχω 2 μέρες προθεσμία για να τελειώσω 2 εργασίες κ ακόμα δεν έχω τελειώσει την πρώτη. (φυσικά αυτό είναι ένα από τα πολλά). Από μικρή ήμουν αφηρημένη κ για αυτό οι καθηγητές δεν με έβαζαν ποτέ να κάτσω σε παράθυρο κοντά (φυσικά κ πάλι ''χάζευα''). Η μητέρα μου έχει παράπονο ότι πρέπει τα πάντα να μου τα λέει 3 φορές κ μεγαλώνοντας νόμιζα ότι έχω πρόβλημα ακοής επειδή όταν χανόμουν στις σκέψεις μου (" κατέβαζα ρολά κανονικά") δεν την άκουγα καθόλου. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχει κ ο πατέρας μου. Δυστυχώς το μόνο που με κινητοποιεί με τις προθεσμίες είναι το ανυπέρβλητο άγχος και πάντα προλαβαίνω στο παρα 5. Ίσως κ να υπερεκτιμώ τον εαυτό μου κ τις ικανότητες μου και να πιστεύω ότι θα τα καταφέρω όλα στην ώρα τους '' οπότε ας χαζέψω λίγο στο διαδίκτυο''= μισή μέρα . Συγκεντρώνομαι μόνο όταν υπάρχει κάποιος δίπλα μου...