Τζένη Θεωνά κ ΔΕΠΥ

"Άλλη μία μέρα πέρασε εντελώς διαφορετικά απ' ότι την είχα σχεδιάσει ή τουλάχιστον φανταστεί. Χίλιες δυο εκκρεμότητες παρέμειναν εκκρεμότητες που μετατίθενται αέναα ες αύριον.

Γράφω ετούτο το κείμενο προσπαθώντας να καταρτίσω την συμπτωματολογία μου και να βρω παρηγοριά σε άλλους ανθρώπους που επίσης πάσχουν από «διάσπαση προσοχής», «αδυναμία συγκέντρωσης», «ακατάσχετο σκορπιοχώρι» ή κάπως έτσι.. διότι ακόμη και τούτη τη δύσκολη ώρα δεν καταφέρνω να είμαι αποφασιστική!
Και ξεκινώ. Θα αναφέρω τέσσερις ενδεικτικές καταστάσεις.

Στην εξεταστική περίοδο, που όλα τα συμπτώματα βρίσκονται σε έξαρση, με έχει πολλές φορές καταλάβει και καταβάλει η εξής νεύρωση: Αποφασισμένη να διαπρέψω έχω μανιωδώς συγκεντρώσει, απ´ όπου μπορώ, όλες τις δυνατές σημειώσεις. Έχω καταπιαστεί να τις φωτοτυπήσω. Να τις ταξινομήσω. Να τις βάλω σε σελοφάν. Με διαφορετικά χρώματα συνδετήρες. Και ετικέτες. Με αποτέλεσμα να μην τις διαβάσω καν. Να τις διαβάσω υποτυπωδώς και να μην ξυπνήσω για το μάθημα. Να τις ξεχάσω στο λεωφορείο."