Δημοσίευση στην free press In Vitro - Φεβρουάριος 2010

Στα 30 μου χρόνια ανακάλυψα ότι πάσχω από Διάσπαση Προσοχής Ενηλίκων. Η διάγνωση, όσο και αν ακούγεται αντιφατικό, με ανακούφισε Μου έδωσε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που μέχρι τότε με απασχολούσαν, όπως γιατί αν και προσπαθούσα πολύ δεν ήμουν καλός μαθητής στο σχολείο ή γιατί είχα δυσκολίες στις διαπροσωπικές μου σχέσεις.

Στο Σχολείο παρότι διάβαζα πολύ και είχα την διάθεση να είμαι συνεπής και καλός μαθητής , οι δάσκαλοι απέδιδαν την έλλειψη προσοχής στην τεμπελιά. Μου έλεγαν ότι έχω το δυναμικό αλλά για κάποιο λόγο δεν είμαι αρκετά καλός. Παρά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλα δεν λάμβανα την αναγνώριση που θα μου αναλογούσε. Παρά την εξυπνάδα που μου έλεγαν ότι διέθετα , αντιμετώπιζα μαθησιακές δυσκολίες, ενώ είχα και διαπροσωπικά προβλήματα με τους συμμαθητές μου.

Τα Αισθήματα που είχα δεν τα μοιραζόμουν, σαν να έπρεπε να κρατήσω κάποιο μυστικό, Στο μυαλό μου υπήρχε μόνο η έννοια της χαζομάρας. Όποιος δεν τα καταφέρνει είναι είτε ή τεμπέλης ή χαζός. Την εποχή εκείνη δεν μου είχε μιλήσει κάποιος για την έννοια της συγκέντρωσης ούτε για την ΔΕΠ/Υ.

Όταν Ενηλικιώθηκα προσπάθησα να εντοπίσω την πηγή των δυσκολιών μου με συνεδρίες ψυχοθεραπείας Είχα πολλά ερωτήματα και ήθελα πάση θυσία να λάβω απαντήσεις. Γιατί νιώθω σε διάφορους τομείς ότι δεν τα καταφέρνω αρκετά καλά ; Γιατί μου δύσκολο να πραγματοποιήσω τους στόχους μου ; Γιατί στις διαπροσωπικές μου σχέσεις έχω δυσκολίες ; Γιατί μου είναι δύσκολο στην εργασία να είμαι συνεπής και αποδοτικός ; Ο ψυχολόγος δεν είχε τις απαντήσεις που περίμενα...

Μέσα μου ήξερα καλά τι ήθελα να κάνω, για να πετύχω σαν άνθρωπος. Μου ήταν δύσκολη η εφαρμογή. Ξεκινούσα μια προσπάθεια, αλλά πολύ γρήγορα έχανα το ενδιαφέρον μου. Πολύ εύκολα απογοητευόμουν Δεν είχα την συνέπεια της συγκέντρωσης να δω τους στόχους μου να λαμβάνουν σάρκα και οστά. Οι εναλλαγές τις διάθεσης, κάτι πολύ σύνηθες σε άτομα με ΔΕΠ/Υ , με στεναχωρούσαν, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς τι συμβαίνει...

Ευτυχώς σήμερα είμαι εξοικειωμένος με το ταμπεραμέντο μου και δεν ρίχνω ευθύνες ούτε σε μένα, ούτε σε κανέναν άλλο. Κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να είμαι σε ισορροπία. Και υπάρχουν πράγματα να κάνει κάποιος αν έχει Διάσπαση Προσοχής.

Ευτυχώς ήρθε η διάγνωση και η ενημέρωση. Η "καλύτερη συνταγή" είναι να διαβάσει κανείς πολλά σχετικά βιβλία και να επικοινωνήσει με ειδικούς που έχουν σχετική εμπειρία. Μόνο έτσι θα βρει απαντήσεις και λύσεις για τα καθημερινά προβλήματα που τυχόν αντιμετωπίζει Μόνο έτσι θα βγει κερδισμένος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η διάσπαση προσοχής και το υπερκινητικό σύνδρομο στους ενήλικες

ΔΕΠΥ & ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ

Πώς είναι η Παρανοϊκή Διαταραχή Προσωπικότητας ;