Aνάγνωση Βιβλίου : The childhood roots of adult happiness

Δεν έχω παιδιά όπως κάποιοι φίλοι, είμαι φίλος του παιδιού από μικρός και με ενδιαφέρει πολύ η έννοια να γίνει κάποιος σωστός παιδαγωγός για το παιδί του. Να γίνει καλός "μπαμπάς" και να του δώσει τα κίνητρα και το περιβάλλον για να γίνει όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο και ευτυχισμένο άτομο. Άτομο που "θα είναι ο εαυτός του" και θα αξιοποιεί τα ταλέντα του. Παρουσιάζουμε σήμερα μερικά σημεία του έργου "The childhood roots of adult happiness" του Ned Hallowell.

Ο Hallowell κάπου λέει "δεν είμαι cool πατέρας και έχω ένα σωρό ελαττώματα για σωστός πατέρας, αλλά έχω αυτήν την θέληση να μάθω και να είμαι ένας καλός πατέρας που γίνομαι..."

Πρακτικές προτάσεις προσφέρει το βιβλίο :

1) Περιορισμός για τα παιδιά σε ενασχόληση με tv, υπολογιστή, nintendo κλπ μία ώρα την ημέρα και 2 τα ΣΚ.

2) Να διαβάζουμε φωναχτά στα παιδιά μας, κάνει πολύ καλό. Τους βοηθά ποικιλοτρόπως.

3) πάρτε ένα ζωάκι στο σπίτι.

4) Δώστε χρόνο για οικογενειακές στιγμές (φαγητό, γιορτούλες, κουβέντα με την γιαγιά και τον παππού)

5) Πάντα σεβαστείτε τον άλλον και μην τον βαράτε !

6) Να φιλοσοφείτε, να λέτε σοφά λόγια, παροιμίες κλπ Μπορεί φαινομενικά τα παιδιά να δείχνουν βαρεμένα, αλλά τους μένει στο υποσυνείδητο. (έχω καλές αναμνήσεις από όσα μου έλεγε ξανά και ξανά η γιαγιά Μαρίνα)

9) Μην χάνετε απλά το χρόνο σας να τους βάζετε κανόνες, να τα ταΐζετε, να τα ελέγχετε, να τους φοράτε τα ρούχα, κάνοντας αυτό που πρέπει να γίνει. Το σημαντικό είναι να τα απολαμβάνετε και εσείς, γιατί όταν τα απολαμβάνετε υπέροχα πράγματα συμβαίνουν για αυτά.

10) Βρείτε ένα χώρο που το παιδί θα μπορεί να παίζει έξω από το σπίτι και μόνο του αν γίνεται υπό την επιτήρηση κάποιου. Σήμερα η έννοια της γειτονιάς όπου τα παιδιά παίζαν ελεύθερα και κάποια γειτόνισσα τα κοίταζε διακριτικά από το παράθυρο έχει περάσει. Πρέπει να αναζητηθούν μέρη.

11) Μην χάνετε τις παρέες σας με το που θα κάνετε παιδιά. Πολλοί ενήλικες κάνουν αυτό το λάθος.

12) Μιλήστε στα παιδιά σας για τους φίλους σας, για τους φίλους που είχατε όταν ήσασταν νέοι. Μάθετε και τους γονείς των φίλων των παιδιών σας. Μάθετε τουλάχιστον 1 γείτονα!

13) Βοηθήστε το παιδί σας να διακρίνει την διαφορά ανάμεσα στην φιλία και στο να είναι δημοφιλές.

14) Πάρτε το παιδί σας στην τράπεζα για να νιώσει την χαρά και την υπευθυνότητα να αποκτήσει τον πρώτο του ατομικό τραπεζικό λογαριασμό (προσθέτω και μια λεπτομέρεια: σε μια μικρή τράπεζα)

15) Αναφορικά με τα αθλήματα θυμίστε στον εαυτό σας πως ο σκοπός δεν είναι να γίνει πάρα πολύ καλός, αλλά να αποκτήσει μια σχέση με ένα άθλημα που τον εμπνέει.

16) Προσφέρετε μαθήματα μουσικής. Στο σπίτι μπορείτε να έχετε μικρά μουσικά όργανα και να βάζετε στα παιδιά σας να ακούν προσεγμένη μουσική. Θα συνηθίσει το αυτί τους.

17) Μια εικόνα από το παρελθόν. Εξιστορείστε αληθινές ιστορίες. Μέρος από την ζωή σας. Για την ζωή σας με τους φίλους σας. Για την ζωή πριν το internet & τα cell phones (που γράφει και στα αγγλικά το βιβλίο που περιγράφω) Βάλτε μέσα στην προσπάθεια και τον παππού και την γιαγιά.

18) Διαβάστε φωναχτά στα παιδιά σας (ο συγγραφέας θέλοντας να το τονίσει το επαναλαμβάνει σε αρκετά σημεία του βιβλίου, θα είναι φαίνεται σημαντικό!)

19) Κράτα ένα κουτί ένα "ξεχωριστό κουτί" όπου θα βάζει κομμάτια αγαπημένα παιχνιδάκια, φωτογραφίες από το παιδί σου χωρίς δόντια κλπ

20) Καλλιέργησε μια σχέση του παιδιού σας με την τέχνη. Μάθε το να συνηθίζει να παρατηρεί το μάτι του. Η ψηφιακή φωτογραφική σήμερα μπορεί να φέρει και να κάνει δίπλα της ένα παιδί, αληθινό φωτογράφο.

21)Κοιτάξτε τα αστέρια μαζί, κάντε μια βόλτα στην φύση.

Ο Συγγραφέας βασικά στο βιβλίο αυτό περιγράφει αναλυτικά ένα σχήμα "connect", "play" "practice", "mastery", & "recognition" που πιστεύει πως φέρνει ευτυχία και επαγγελματική ολοκλήρωση στους ανθρώπους. Τα βήματα λοιπόν είναι :

1) Σύνδεση. (Συνδέεται το παιδί με κάποιον που του δείχνει πίστη, με κάποιον που το παρακινεί θετικά )
2) Παιχνίδι.(Μέσω του παιχνιδιού (εντός ή εκτός εισαγωγικών), ασχολείται με κάποια δραστηριότητα με την οποία ξεχνά την αίσθηση του χρόνου, την απολαμβάνει και γίνεται ένα με αυτήν, κάποια δημιουργηκή απασχόληση)
3) Εξάσκηση.(Κάνοντας ξανά και ξανά κάτι κάποιος το μαθαίνει και δεν προβληματίζεται με το αν μπορεί)
4) Το να κατέχει κανείς κάτι. (Με την εξάσκηση και όταν πάψουμε να ασχολούμαστε με την τεχνική γινόμαστε γνώστες και λέμε ότι το κατέχουμε το αντικείμενο, μπορούμε να ασχοληθούμε με αυτό καθεαυτό το έργο, τον πυρήνα)
5) Αναγνώριση.(Αποκτάμε αναγνώριση από κάποια άτομα που αναγνωρίζουν την αξία μας σε αυτό που κάνουμε, μας παρακινούν να συνεχίσουμε και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε)

Ο κύκλος επαναλαμβάνεται.(γιατί μέσω της αναγνώρισης μπορούμε να συνδεθούμε με ακόμα περισσότερα άτομα του κύκλου στον οποίο δραστηριοποιούμαστε)

Είναι πολύ σημαντικό αυτό το σχήμα που περιγράφει ο Hallowell
Να σας πω πως το εφάρμοσα με τα blogs Ο Ξάδερφός μου Γιάννης με παρακίνησε αφου διάβασε ένα mail μου, μου λέει "γιατί όχι και ένα blog?"("connect") -> έπαιξα με τις ώρες εκφραζόμενος, γράφοντας, προσθέτοντας φωτογραφίες κλπ ("play") -> έκανα εξάσκηση, ρώτησα, έμαθα από άλλους ("practice") -> έφτασα μετά από κάποιο διάστημα να λέω πως έχω την γνώση να πατάω στα πόδια μου και αν μου ζητήσει κάποιος να του φτιάξω ένα blog να μπορώ ("mastery") -> Αυτό δημιουργεί αναγνώριση ("recognition") που ανατροφοδοτεί την σύνδεση με συνανθρώπους.

Αυτό ισχύει και για τα παιδιά και για τους ενήλικες, να μπορούν να χάνονται σε αυτό που κάνουν και να κερδίζουν καταξίωση.

"Μην ξεχάσετε πως η εργασία του παιδιού είναι το παιχνίδι και δεν πρέπει να βιαστείτε να σταματήσει να παίζει και να μπει σε ενήλικη σοβαρότητα/σοβαροφάνεια"

"Δεν είναι τα ακριβά πάρτι και τα ακριβά 4ήμερα στην Disneyland που θα φέρουν την ευτυχία στο παιδί. "

"Σημαντική μια ασφαλής σύνδεση του παιδιού με ένα άτομο. Να νιώσει πως αγαπιέται για αυτό που είναι και όχι αν είναι όπως θα το θελαν οι γονείς του."

"Πολύ καλό να αφιερώσουμε χρόνο για να βρει το παιδί αυτό που του αρέσει να κάνει. Να αφιερώσουμε χρόνο για να βρει πράγματα (και να εξασκηθεί σε αυτά) που θα το προσφέρουν ένα ασφαλές επίπεδο ικανοποίησης και στην ενήλικη ζωή του." Ο συγγραφέας δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό.

Επαναλαμβάνουμε "ένα παιδί δεν θα πρέπει να μοχθεί για να κερδίσει την εκτίμηση, την αγάπη και τον σεβασμό των γονιών του". Η στατιστική δείχνει πως κάθε επιτυχημένος είχε τουλάχιστο ένα πρόσωπο στην ζωή του που του έδωσε ανιδιοτελή αγάπη και στήριξη. Συχνά είναι μια μεγαλύτερη γυναίκα. Μια θεία ή μια γιαγιά (κάτι μου θυμίζει!)

Μιλήστε στο παιδί σας με κάθε ευκαιρία. Στο αυτοκίνητο πηγαίνοντας κάπου, στην κουζίνα κοκ (μια ματιά αγάπης και στήριξης από το καθρέφτη του αυτοκινήτου σας, μπορεί να δώσει κουράγιο και δύναμη στα παιδιά σας!) (και με σωματική επαφή αγκαλιά - Φιλιά - χάδια)

Σημαντικό και οι δάσκαλοι και οι γονείς να προσφέρουν "στρατηγικά δοσμένες" χειρονομίες αναγνώρισης. Και ποιος δεν θυμάται πόσο τον ανέβαζε στα ύψη ένα έπαινος απο ένα καθηγητή Ένα μπράβο "good job".

Όχι πάση θυσία να μπουν σε ένα καλό πανεπιστήμιο. Αυτό μπορεί να τους κάνει να νιώσει ανάξιοι αν δεν το καταφέρουν ή να τους στερήσει από το να κάνουν κάτι που πραγματικά θέλουν και μπορούν.

Όσο περισσότερες δραστηριότητες κάνει κανείς στην ζωή του, έτσι επειδή απλά του αρέσουν να τις κάνει, τόσο μεγαλύτερες οι ευκαιρίες να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή!